Second time around~

Siguro babasahin ko ulit ng bonggang-bongga yung SDTG after this week. Kahit ulit-ulitin ko siya, hinding-hindi ako magsasawa. Na-inspire ako eh. Na-inspire ako sa story na may ganung love kahit sa fiction. Na-inspire din ako sa author. Matagal ko na kasing pangarap na maging magaling na writer at may sense yung mga pinagsusulat. Di ko nga inexpect na may Filipino Teen Writer na ganun kagaling magsulat eh. Haaay, I hope one day makagawa rin ako ng story na ganun kaganda. I really hope so. I'll just keep practicing, writing and smiling for now.

Tignan mo to. Imbis na gumawa ako ng PETA ko eh nagba-blog pa rin ako. SAAN KA PA? Buti pa tong pagba-blog eh di ko kinatatamaran eh. Pero bakit yung pag-aaral ko kinatatamaran ko? What's wrong with my fcking brain huh? Palaging left side lang ang gumagana? Hala, ano yun? Psssh.

I think it's really weird for me pero this days, di na ko masyadong pinapansin yung mga crush ko. Not pansin na kausapin siya or whatever pero, yung pansin na kapag dumaan siya eh, magwawala ako (deep inside haha). Ngayon, kapag tinuturo siya ng mga kaibigan ko, wala na yung kilig feeling na nararamdaman ko dati. Weird aye? Aish.

Annyeonghi Jumuseyo ^_____________________________^V


PS. Adik rin ho pala ako sa KPOP. I'll make kwento na lang next time about my K-POP addiction~ HAHA