Must Be... Love

Warning: This post may contain SPOILERS. So I suggest that you shouldn't read this if you haven't watched the film yet. Thanks.


This entry is a post about KathNiel's launching movie: Must be... Love.


Sa totoo lang, di ko alam ang mararamdaman ko sa film na to. I'm a HUGE KathNiel fan. Since Growing Up palang eh super fan na nila ako kaya dream come true para sa katulad kong die hard fan na magkaroon sila ng launching movie! Bakit di ko alam ang mararamdaman ko? Paiba-iba kasi yung emotions ng bawat scene! May time na naiinis ako sa character ni Angel, naaawa ako kay Patchot dahil ang tanga ng peg niya at di na yun martyr (as said by her best friend sa movie), meron namang times na ang sarap sapakin ni Ivan dahil ang manhid niya sobra at meron namang times din na naiiyak ako. Naiyak nga ako sa scene nina Patchot tyaka nung tatay niya eh. Yung confrontation scene nila.

At syempre. Di naman mawawala ang nararamdaman kong KILIG. Utang na loob lang. Bawat scene na parehong nandun ang KathNiel eh kinikilig ako kahit na di naman sila yung magkausap or whatever diba? Tsaka feel ko si Patchot. Not that I have this boy best friend too, but feel ko yung gusto niyang walang masaktan ng dahil sa feelings niya. Gusto niya na di masaktan yung pinsan niyang si Angel kaya nagparaya siya at di niya sinabi yung tunay na feelings niya para kay Ivan. It hurts. Well, I have this friend na halos kapareho ng posisyon kay Patchot. She loves her boy best friend. Pero in denial siya. That's another story to tell.

Ang tagal ko talagang hinintay tong movie na to. Sobraaaaa. From 24/7 in love palang, then sisterakas ang tagal kong hinintay. And as a fan, DI AKO NADISAPPOINT. Bawat scene, sobrang tumatak saakin kahit yung mga simpleng scene like yung nasa sasakyan sina Patch pati yung dad niya talking about mustaches. Cute right? Kitang-kita mo talaga yung samahan nilang mag-ama. They are like 'partners' as said in the movie. Ang galing nga eh. Patchot changed for her own sake. Not for the sake na mapansin siya ni Ivan. Nagbago siya para sa sarili niya, para may mapatunayan naman siya sa sarili niya at sa pamilya niya. Solve na solve ako sa kilig scenes.

Yung plot? Gusto ko. Di lang talaga siya pa-tweetums na walang ibang goal eh kundi pakiligin ang viewers. Sa movie na to, madami kang matutunan besides dun sa kilig na given na sa movie. Mapapatawa ka rin, maiiyak. May family, friends, love lessons kang maaaring matutunan. Medyo nabitin lang ako dun sa story ni Angel XD Pero uyyy, si Quen nandun. Wahaha. Bagay sila ni Liza, sana magkaroon ng sequel tapos kasali na sila sa mismong plot.

Lessons? Ang dami, I couldn't mention them all. Pero pinakatumatak sa akin yung lesson ng family. Na kahit maging sino ka man, sila at sila parin ang tatayong foundation mo. Sila parin yung handang sumuporta at umintindi sa yo. Maging iba ka man sa paningin nila, patuloy ka parin naman nilang mamahalin.

Gusto ko din yung sinabi ni Tita Baby kay Ivan nung tinanong niya kung paano mo malalaman na mahal mo na ang isang tao. Di raw siya naniniwala sa slow mo. Mas naniniwala siya sa Fast Forward. Yung tipong kapag tinignan mo ang isang tao, makikita mo yung future na kasama siya. Yung future na pareho kayong nandun at masaya kayo. Yun nga yung nakita ni Ivan kay Patchot eh. Yung time na magbabasketball dapat sila tas parang bigla nalang nakita ni Ivan na nagpapakasal sila ni Patchot. True Love.

Yung sinabi rin ni Patchot kay Ivan yung nararamdaman niya. RAMDAM ko dre. Matagal na niyang mahal pero dun lang sa spot na yun niya nasabi. Tangina dude. Ang sakit pa nung sinabi ni Ivan na "Siguro, Baka, Pwede" bat ganun T_T

All in all, great movie. GREAT EVERYTHING. Lahat na!! Bukod sa KathNiel, ang galing ng casts. Yung plot. Di lang basta kilig ang ganda.

Rating: 4.5/5 (Nakulangan ako sa ending T_T) Pero ang ganda pa rin omg.

KathNiel <3